Fukushima

---

11 marca 2011 roku Japonia doświadczyła największego od 140 lat kataklizmu. Wielka fala tsunami wdarła się na ląd, niszcząc wszystko na swojej drodze. Uszkodziła elektrownię atomową Fukushima, powodując najdroższą katastrofę naturalną w historii. Do atmosfery przedostało się promieniowanie, a poziom radiacji na terenie elektrowni wzrósł ośmiokrotnie i stanowił zagrożenie dla zdrowia. Z jej okolic ewakuowano ludzi, choć ówczesny premier Japonii Naoto Kan uspokajał, twierdząc, że promieniowanie z elektrowni było śladowe. Film pokazuje skalę i prawdziwy wymiar tej tragedii. Podążamy śladami Pio d’Emilia, włoskiego reportera telewizji Italian Sky News, który od 30 lat mieszka w Japonii, a w dniu trzęsienia ziemi był w Tokio. Podróżujemy z nim do wszystkich dotkniętych tsunami rejonów, nielegalnie przekraczamy ustanowioną przez władze, choć luźno przez nią przestrzeganą tzw. „zamkniętą strefę”, aż wreszcie docieramy do bram elektrowni w Fukushimie. Po katastrofie nie wolno jej przekroczyć. Trzeba czekać do czerwca 2013 roku, kiedy zarządzająca tym terenem firma TEPCO pozwala grupie zagranicznych dziennikarzy obejrzeć obiekt. D’Emilia na własną rękę bada i ujawnia szczegóły trwającej do dziś katastrofy jądrowej. Posiada 300 godzin nagranego materiału, zawierającego szokujące obrazy i wywiady z lokalnymi mieszkańcami, władzami i funkcjonariuszami na temat tego, co sam nazywa społecznymi „skutkami ubocznymi” dawnych i obecnych decyzji rządu oraz władz elektrowni. Film jest wnikliwym obrazem prawdziwych wydarzeń, które miały miejsce w Fukushimie. Poznajemy nieznane dotąd szczegóły na temat katastrofy i dowiadujemy się, dlaczego Naoto Kan twierdzi, że Tokio – i prawdopodobnie całej Japonii – przez przypadek udało się uniknąć znacznie większej tragedii.