Historia zespołu Songhoy Blues to historia drogi – od ucieczki przed kulami karabinów, po występ w najbardziej znanej sali koncertowej na świecie.
W 2012 roku Aliou, Oumar i Garba zbiegli z północy Mali gdzie islamscy radykaliści wprowadzili swój reżim i pod lufami pistoletów zakazali grania muzyki. Po ucieczce, w południowym Bamako, które przyjęło uchodźców ze spornego terytorium, do powstającego zespołu dołączył perkusista Nathanael – tak narodzili się Songhoy Blues.
W zawrotnym tempie ich mieszanka bluesa i rocka, niesamowitej energii gitar połączonej z tradycyjną muzyką malijską i hipnotyzującym głosem Aliou podbiła ich rodzinny kraj.
Pewnego dnia do ich miasta przyjechali „przybysze z zachodu”, a wśród nich między innymi słynny muzyk i producent Brian Eno, Nick Zinner (gitarzysta Yeah Yeah Yeahs) i Damon Albarn (założyciel takich zespołów jak Blur i Gorillaz). Wrażenie, jakie Songhoy Blues zrobili na przyjezdnych było do tego stopnia piorunujące, że w przeciągu kilku miesięcy zespół zaczął występować na całym świecie; u boku Albarna w ikonicznym Royal Albert Hall w Londynie, na legendarnym Glastonbury czy na festiwalu South by Southwest w Stanach Zjednoczonych.
Na naszym festiwalu swoją polską premierę będzie miał także film opowiadający historię Songhoy Blues oraz innych zakazanych muzyków Mali – Grajmy dopóki nas nie zabiją.
Wydarzenie współfinansowane ze środków Miasta Stołecznego Warszawy
