Omar Khadr. Dziecko Guantanamo

---

W 1995 roku urodzony w Toronto ośmioletni Omar Khadr wyjechał wraz z rodzicami z Kanady do Afganistanu. W czerwcu 2002 roku został ranny i schwytany przez amerykańskie służby stacjonujące w Afganistanie, a następnie wysłany do więzienia w Guantanamo za rzucenie granatem w amerykańskich żołnierzy. Uznany przez jednych za nieletniego bojownika dżihadu, przez innych został oskarżony o terroryzm i związki z Al-Kaidą. Postawiono mu zarzut zbrodni wojennych. Przez kolejne 13 lat siedział za kratkami bez wyroku sądowego i prawnej reprezentacji, tocząc długą i pełną tortur walkę o wolność. W październiku 2010 roku Khadr przyznał się do pięciu zbrodni wojennych, w tym do morderstwa z pogwałceniem prawa wojennego. W zamian dostał karę ośmiu lat więzienia i szansę na powrót do Kanady. Khadr odwołał później swoje zeznania, a jego przyznanie się do winy zostało zaskarżone w amerykańskim sądzie. Dzięki staraniom prawników, po spędzeniu prawie połowy życia w więzieniu, w tym 10 lat w Guantanamo, Khadr został w końcu zwolniony za kaucją 7 maja 2015 roku. Film jest szczerym i intymnym portretem nastolatka z przedmieść Toronto, który nagle znalazł się w centrum zawirowań politycznych i powiązanej z nimi machiny procesów przeciwko zbrodniom wojennym w USA. Khadr jest zresztą jedynym niepełnoletnim oskarżonym, który sądzony został w USA za zbrodnie wojenne. W filmie po raz pierwszy ma szansę przed kamerą opowiedzieć o sobie i o swoich doświadczeniach. Podróżujemy razem z nim do czasów jego dzieciństwa na kanadyjskich przedmieściach, a potem do Peszawaru z okresu dżihadu przeciw ZSRR. Skaczemy od rzeczywistości Afganistanu i domów elit Al-Kaidy do amerykańskich więzień w Bagram i Guantanamo. Na końcu wracamy do Kanady, gdzie jego tragiczna historia znalazła swój finał. Historia, opowiedziana niejako słowami Khadra, ubarwiona została bezprecedensowymi wywiadami z członkami jego rodziny, urzędnikami państwowymi i byłymi współwięźniami. Oglądamy również nagrania z jego aresztowania. Zaczynamy zastanawiać się, czy Khadr był tylko naiwnym chłopakiem, bezbronnym dzieckiem czy rzeczywiście bezlitosnym terrorystą, jak przekonują byli żołnierze, kanadyjska opinia społeczna, dziennikarze, a nawet kanadyjski premier. Czy dziecko może być pociągnięte do aż takiej odpowiedzialności za swoje czyny? W tym filmie stajemy twarzą w twarz z człowiekiem, którego jedyną winą mogło być to, że znalazł się w nieodpowiednim czasie w nieodpowiednim miejscu, dorastając w takiej, a nie innej, tragicznej polityczno-społecznej rzeczywistości.