Czas pokaże

---

Jacy byliśmy kiedyś, a jacy jesteśmy teraz? Czy powinniśmy patrzeć na upływający czas, na to, co się z nami dzieje, co zyskujemy, a co tracimy wraz z jego upływem? Film jest szóstą częścią cyklu filmowego o Lipsku, kręconego przez Andreasa Voigta od 1986 roku, portretującego mieszkańców miasta, którzy zdecydowali się wyjechać i osiedlić się w innych rejonach Niemiec. Tym razem punktem wyjścia jest przemysłowa dzielnica Lipska o nazwie Plagwitz, która stanowi wizualne tło, a nawet kontrast do pokazanych w filmie historii. Zbuntowany niegdyś skinhead Sven dochodzi w końcu do momentu, w którym chce się ożenić, ustatkować i wieść poukładane, spokojne życie. Była punkówa Isabel mieszka w Stuttgarcie, jest dziś prawniczką i typową przedstawicielką klasy średniej. A dziennikarka Renate chce za wszelką cenę zapomnieć o ciemnej przeszłości i byciu współpracowniczką Stasi. Postanawia zacząć nowe życie. W tym filmie nie ma wygranych i przegranych. Prawnik ze wschodnich Niemiec likwiduje firmy z Zachodu, a nadzieja rodzi się w najmniej spodziewanym momencie. Voigt ponownie stara się stanąć w kontrze do typowych oczekiwania i znanych stereotypów, tworząc monumentalną filmową panoramę naszych czasów. Walorem obrazu jest nie tylko ukazanie społecznych kontekstów postaci i sytuacji poprzez ich precyzyjne kadrowanie i bycie z kamerą blisko bohaterów. Film to arcydzieło także pod względem montażu. Voigt w mistrzowski sposób łączy materiał ukazujący 25 lat, które dzielą nas od zjednoczenia Niemiec z obrazami ery po zjednoczeniu upadku Muru Berlińskiego. W ten sposób powstaje portret kraju, który odbiega od tego promowanego przez media głównego nurtu.